vrijdag, november 29, 2002
Je hebt twee soorten muziekfotografen. De eerste is de brave controlefreak. Exponenten van deze soort nemen geposeerde studiofoto’s van popsterren; sessies waar steevast decors en make-up aan te pas komen. De resultaten van die aanpak hebben veelal een hoog surrogaatgehalte; alsof je foto’s neemt van een opgezet dier. Rock-’n-rollbeesten horen in beweging te zijn, en dienen gefotografeerd te worden in hun natuurlijke habitat: het repetitiehok, op het concertpodium, en, in het slechtste geval, het afkickcentrum.
Steve Gullick is het summum van de tweede soort: hij ziet een popconcert als oorlogsgebied, en neemt snapshots vanuit de vuurlijn. Twee foto’s typeren zijn aanpak. De eerste laat Gullick zien met blauwe ogen, bloedvlekken en een gebroken neus. Het resultaat van een incidentje in de ‘pit’, de dikwijls uit een kolkende mensenzee bestaande eerste rijen fans. “Dat was op een concert van Faith No More in Londen: het hele concert door beklommen mensen het podium om er dan weer af te duiken. Ik stond tussen twee vuren, en het was een kwestie van tijd voor zo’n stagediver op mijn hoofd landde.
Meer in Snoecks 2003.
Steve Gullick is het summum van de tweede soort: hij ziet een popconcert als oorlogsgebied, en neemt snapshots vanuit de vuurlijn. Twee foto’s typeren zijn aanpak. De eerste laat Gullick zien met blauwe ogen, bloedvlekken en een gebroken neus. Het resultaat van een incidentje in de ‘pit’, de dikwijls uit een kolkende mensenzee bestaande eerste rijen fans. “Dat was op een concert van Faith No More in Londen: het hele concert door beklommen mensen het podium om er dan weer af te duiken. Ik stond tussen twee vuren, en het was een kwestie van tijd voor zo’n stagediver op mijn hoofd landde.
Meer in Snoecks 2003.
# posted by Jan-Edward : 00:58
If you saw a man drowning and you could either save him or photograph the event... what kind of film would you use?
# posted by Jan-Edward : 00:04
donderdag, november 28, 2002
‘Ik zit niet te wachten op de dood van een ander. Na die foto‘s van de executie van een passagier bij de treinkaping in Wijster, riep minister Van Agt op tv: ‘Die fotograaf heeft geen hart‘. Bij me thuis kwamen dreigementen, alsof ik die man had gedood. Die reacties heb ik nooit begrepen. Na de executie - pal voor mijn ogen - heb ik staan janken als een kind, maar ik had wél m‘n werk gedaan. En met tranen in de ogen kun je je lens niet scherp stellen.‘
Jan Stappenbeld blikt terug op de foto die hem zijn hele loopbaan lang heeft ‘achtervolgd‘.
Jan Stappenbeld blikt terug op de foto die hem zijn hele loopbaan lang heeft ‘achtervolgd‘.
# posted by Jan-Edward : 21:23
Drie foto-organisaties in Rotterdam gaan per 1 januari op in het Nederlands fotomuseum. Het gaat om het Nederlands Foto Instituut (NFI), Het Nederlands Fotoarchief en het Nationaal Fotorestauratie Atelier. Het is de bedoeling dat het museum vanaf eind 2004 in het gebouw Las Palmas komt op de Kop van Zuid in Rotterdam. Hier zou aanvankelijk het veelbesproken Beeldinstituut intrekken waarin de drie organisaties overigens ook in zouden deelnemen.
Tot de verhuizing naar Las Palmas is het Nederlands fotomuseum gevestigd in het huidige onderkomen van de drie deelnemers aan de Witte de Withstraat. Daar is vanaf 19 januari ook de eerste museumtentoonstelling ingericht: De Ramp van '53 door het oog van de media, een expositie met onder andere fotoreportages en tijdschriften over de watersnood.
Bron: ANP.
Tot de verhuizing naar Las Palmas is het Nederlands fotomuseum gevestigd in het huidige onderkomen van de drie deelnemers aan de Witte de Withstraat. Daar is vanaf 19 januari ook de eerste museumtentoonstelling ingericht: De Ramp van '53 door het oog van de media, een expositie met onder andere fotoreportages en tijdschriften over de watersnood.
Bron: ANP.
# posted by Jan-Edward : 10:34
De tentoonstelling van de Zilveren Camera 2002 zal te zien zijn in het ABC Architectuurcentrum Haarlem van woensdag 30 maart tot en met zondag 4 mei 2003. Behalve de prijs voor de beste persfoto van het jaar worden nog twee oeuvreprijzen toegekend, te weten: de Canonprijs voor de beste jonge fotograaf (tot 30 jaar), en de Fujifilmprijs voor de beste fotojournalist van het jaar.
# posted by Jan-Edward : 09:42
Verschillende fotografen vormden dinsdagavond en gisteren het doelwit van heethoofden bij de rellen in Antwerpen. Fotograaf Wim Kempenaers moest van enkele jongeren zijn camera afgeven, en kreeg die pas terug na bemiddeling van een migrant. De agenten die er vlak naast stonden, grepen niet in. Gisteren werd ook een fotograaf van persbureau Belga geslagen door betogers.
Toch stelt de korpschef de media medeverantwoordelijk voor de uitbarsting van het geweld.
Toch stelt de korpschef de media medeverantwoordelijk voor de uitbarsting van het geweld.
# posted by Jan-Edward : 09:17
Fotograaf Kors van Bennekom heeft woensdag de Frans Banninck Cocq Penning van de gemeente Amsterdam gekregen. Hij kreeg de onderscheiding uit handen van wethouder H. Belliot voor Cultuur tijdens de viering van zijn 50-jarig jubileum.
De penning is bedoeld voor mensen die zich gedurende een periode van tien jaar verdienstelijk hebben gemaakt voor Amsterdam. Mede naar aanleiding van het jubileum van Van Bennekom verscheen woensdag zijn fotoboek 'Van restauratie naar revolte, Amsterdam 1956-1966', zo maakte de gemeente bekend.
Van Bennekom was in 1966 mede-oprichter van de Uitkrant voor Amsterdammers. Ook bepaalde hij als huisfotograaf van hoofdstedelijke culturele instellingen, zoals Dogtroep, het Concertgebouworkest en het Publiekstheater, jarenlang het gezicht van het Amsterdamse kunstleven.
Vanaf 1953 legde de fotograaf consequent zijn privé-leven vast, dat zich altijd in Amsterdam heeft afgespeeld. In 1989 waren deze foto's samen met theaterfoto's te zien op een expositie in het Amsterdams Historisch Museum. In de jaren zeventig en tachtig speelde hij een actieve rol in de fotografenvereniging GKf. Ook was hij lid van de Amsterdamse Kunstraad.
Bron: ANP.
De penning is bedoeld voor mensen die zich gedurende een periode van tien jaar verdienstelijk hebben gemaakt voor Amsterdam. Mede naar aanleiding van het jubileum van Van Bennekom verscheen woensdag zijn fotoboek 'Van restauratie naar revolte, Amsterdam 1956-1966', zo maakte de gemeente bekend.
Van Bennekom was in 1966 mede-oprichter van de Uitkrant voor Amsterdammers. Ook bepaalde hij als huisfotograaf van hoofdstedelijke culturele instellingen, zoals Dogtroep, het Concertgebouworkest en het Publiekstheater, jarenlang het gezicht van het Amsterdamse kunstleven.
Vanaf 1953 legde de fotograaf consequent zijn privé-leven vast, dat zich altijd in Amsterdam heeft afgespeeld. In 1989 waren deze foto's samen met theaterfoto's te zien op een expositie in het Amsterdams Historisch Museum. In de jaren zeventig en tachtig speelde hij een actieve rol in de fotografenvereniging GKf. Ook was hij lid van de Amsterdamse Kunstraad.
Bron: ANP.
# posted by Jan-Edward : 08:58
woensdag, november 27, 2002
Het lied 'Tibet' van Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten is een grappige aanklacht tegen acteur Thom Hoffman die, onder het voorwendsel Tibet te redden, foto's maakt die hij voor grof geld verkoopt.
Erik van Muiswinkel: Ik kan niet tegen die zweverigheid. Mensen die rijk en bekend zijn en van verveling niet meer weten wat ze moeten doen, dus gaan ze de wereld maar redden. Alsof dat in twee weken lukt. Dat is zo gratuit! De onbedwingbare neiging om je schuldig te voelen. Geef in stilte, denk ik dan.
De luisteraars van Studio Brussel in België hebben zondagavond afscheid genomen van de verkeerde Boudewijn Büch. Zij kregen niet de stem van de zaterdag overleden schrijver zelf te horen, maar van een satirische imitatie door de Nederlandse cabaretier Diederik van Vleuten. (zie hierboven, foto Leendert Jansen)
De nieuwsredactie van de radiozender, de Belgische tegenhanger van 3FM, had een pijnlijke fout gemaakt. Ter illustratie van het nieuwsbericht over het overlijden van Büch was per ongeluk een geluidsfragment uit een televisieprogramma met Van Vleuten uit het archief gehaald. In het fragment kan 'Boudewijn' niet geloven dat hij voet mag zetten op de Salomoneilanden, 'een van de beste eilandengroepen van de jaren zestig'.
Erik van Muiswinkel: Ik kan niet tegen die zweverigheid. Mensen die rijk en bekend zijn en van verveling niet meer weten wat ze moeten doen, dus gaan ze de wereld maar redden. Alsof dat in twee weken lukt. Dat is zo gratuit! De onbedwingbare neiging om je schuldig te voelen. Geef in stilte, denk ik dan.
De luisteraars van Studio Brussel in België hebben zondagavond afscheid genomen van de verkeerde Boudewijn Büch. Zij kregen niet de stem van de zaterdag overleden schrijver zelf te horen, maar van een satirische imitatie door de Nederlandse cabaretier Diederik van Vleuten. (zie hierboven, foto Leendert Jansen)
De nieuwsredactie van de radiozender, de Belgische tegenhanger van 3FM, had een pijnlijke fout gemaakt. Ter illustratie van het nieuwsbericht over het overlijden van Büch was per ongeluk een geluidsfragment uit een televisieprogramma met Van Vleuten uit het archief gehaald. In het fragment kan 'Boudewijn' niet geloven dat hij voet mag zetten op de Salomoneilanden, 'een van de beste eilandengroepen van de jaren zestig'.
# posted by Jan-Edward : 17:31
In de serie citaten van beroemde doden:
Die foto's van Thom Hoffman zijn waardeloos. Hij kan er echt helemaal niks van.
Boudewijn Büch
Ik hou niet van bloemen. Die gooi ik in de gracht.
Mathilde Willink
Die foto's van Thom Hoffman zijn waardeloos. Hij kan er echt helemaal niks van.
Boudewijn Büch
Ik hou niet van bloemen. Die gooi ik in de gracht.
Mathilde Willink
# posted by Jan-Edward : 16:46
De familie Fortuyn heeft dinsdag een oproep aan de media gedaan niet langer gebruik te maken van de beelden die vlak na de aanslag op politicus Pim Fortuyn zijn gemaakt. Volgens zijn oudste broer Marten wordt het veelvuldige gebruik van die beelden door de nabestaanden als bedreigend ervaren. Het gaat om foto's en filmmateriaal dat vlak na de aanslag in het Hilversumse mediapark werd gemaakt. Hierop is onder meer te zien hoe Pim Fortuyn wordt gereanimeerd.
De familie Fortuyn verzoekt de media de beelden niet langer te gebruiken omdat ze hun nut al ruimschoots zouden hebben bewezen. ,,Heel Nederland heeft de bloedige beelden kunnen zien'', aldus Marten Fortuyn. ,,Wij hebben daar niets op tegen gehad. Ik ben zelfs van mening dat door deze beelden te tonen eenzelfde effect tegen geweld kan worden opgeroepen als met het Vietnamese napalmmeisje waardoor Amerika zich uiteindelijk onder de druk van de publieke opinie heeft teruggetrokken. Zo zou door de moord op Pim en de berichtgeving de beweging tegen geweld verder versterkt kunnen worden en tot meetbare resultaten kunnen leiden.''
Bron: ANP.
foto Robin Utrecht/ANP
De familie Fortuyn verzoekt de media de beelden niet langer te gebruiken omdat ze hun nut al ruimschoots zouden hebben bewezen. ,,Heel Nederland heeft de bloedige beelden kunnen zien'', aldus Marten Fortuyn. ,,Wij hebben daar niets op tegen gehad. Ik ben zelfs van mening dat door deze beelden te tonen eenzelfde effect tegen geweld kan worden opgeroepen als met het Vietnamese napalmmeisje waardoor Amerika zich uiteindelijk onder de druk van de publieke opinie heeft teruggetrokken. Zo zou door de moord op Pim en de berichtgeving de beweging tegen geweld verder versterkt kunnen worden en tot meetbare resultaten kunnen leiden.''
Bron: ANP.
foto Robin Utrecht/ANP
# posted by Jan-Edward : 09:18
dinsdag, november 26, 2002
Woensdag in Het Uur van de Wolf 20.30 uur op Nederland 3: Zelfportret, Roger Ballen.
De controversiële fotograaf Roger Ballen portretteert al 20 jaar de arme blanke Zuid-Afrikaan, een klasse die lang verborgen bleef en verondersteld werd niet te bestaan. De fotografie van Ballen legt genadeloos de persoonlijke tragiek van deze mensen vast.
De documentaire schetst een beeld van de ontwikkeling en werkwijze van Ballen en geeft daarmee zijdelings de ontwikkeling van Zuid-Afrika weer. Voor het eerst in Roger Ballens carrière mocht een documentairemaker zijn werkwijze vastleggen. Filmmaakster Saskia Vredeveld dringt de onbekende wereld van Roger Ballens foto’s binnen. Ze laat de mensen van de foto’s tot leven komen en registreert hun bizarre verhalen.
Roger Ballen maakt verontrustende en beklemmende foto's van individuen aan de zelfkant van het menselijk bestaan. Hun gezichten zijn door angst, waanzin, teleurstelling en hulpeloosheid getekend. Hij is in 1950 te New York geboren. Zijn moeder werkt bij Magnum (collectief van fotografen) en Roger komt zo al vanaf jonge leeftijd in aanraking met fotografie.
foto Roger Ballen
De controversiële fotograaf Roger Ballen portretteert al 20 jaar de arme blanke Zuid-Afrikaan, een klasse die lang verborgen bleef en verondersteld werd niet te bestaan. De fotografie van Ballen legt genadeloos de persoonlijke tragiek van deze mensen vast.
De documentaire schetst een beeld van de ontwikkeling en werkwijze van Ballen en geeft daarmee zijdelings de ontwikkeling van Zuid-Afrika weer. Voor het eerst in Roger Ballens carrière mocht een documentairemaker zijn werkwijze vastleggen. Filmmaakster Saskia Vredeveld dringt de onbekende wereld van Roger Ballens foto’s binnen. Ze laat de mensen van de foto’s tot leven komen en registreert hun bizarre verhalen.
Roger Ballen maakt verontrustende en beklemmende foto's van individuen aan de zelfkant van het menselijk bestaan. Hun gezichten zijn door angst, waanzin, teleurstelling en hulpeloosheid getekend. Hij is in 1950 te New York geboren. Zijn moeder werkt bij Magnum (collectief van fotografen) en Roger komt zo al vanaf jonge leeftijd in aanraking met fotografie.
foto Roger Ballen
# posted by Jan-Edward : 23:17
Voor wie War photographer over James Nachtwey gisteren gemist heeft is er op 5 december een herhaling om 17.20 op Arte.
# posted by Jan-Edward : 14:29
maandag, november 25, 2002
De Japanse fotograaf/fantast Araki (1940) verslindt met zijn camera de wereld: een universum vol naakte, vastgebonden vrouwen, plastic dinosaurusachtigen en kille Tokiose straten, dat grenst aan het smakeloze.
Wie is de schepper van deze eigenaardige wereld? Naar wiens wilde fantasieën sta je nu eigenlijk te gluren? Nobuyoshi Araki's meest recente expositie The End of the Century in de Amsterdamse Reflex Modern Art Gallery maakt de kijker wel heel nieuwsgierig naar het brein achter al deze foto's met naakte en in touwen gewikkelde Japanse vrouwen.
Lees verder in het Algemeen Dagblad van vandaag.
Wie is de schepper van deze eigenaardige wereld? Naar wiens wilde fantasieën sta je nu eigenlijk te gluren? Nobuyoshi Araki's meest recente expositie The End of the Century in de Amsterdamse Reflex Modern Art Gallery maakt de kijker wel heel nieuwsgierig naar het brein achter al deze foto's met naakte en in touwen gewikkelde Japanse vrouwen.
Lees verder in het Algemeen Dagblad van vandaag.
# posted by Jan-Edward : 12:09
zondag, november 24, 2002
De schrijver en televisiemaker Boudewijn Büch is zaterdag in zijn woning in Amsterdam op 53-jarige leeftijd aan een hartstilstand overleden. Dat maakte zijn management zondag bekend.
Büch toerde met zijn theatersoloprogramma Op Reis, Een Diavoorstelling Zonder Dia's door het land. Hij was een wekelijkse gast in het televisieprogramma Barend en Van Dorp.
Büch toerde met zijn theatersoloprogramma Op Reis, Een Diavoorstelling Zonder Dia's door het land. Hij was een wekelijkse gast in het televisieprogramma Barend en Van Dorp.
# posted by Jan-Edward : 17:31
De Duitse camerafabrikant Leica is dankzij nieuwe producten uit de rode cijfers gekomen. Het tweede kwartaal van het in april begonnen boekjaar leverde een winst voor belasting op van € 1,1 miljoen.
# posted by Jan-Edward : 06:49
Er is weer een nieuwe aflevering van National Geographic's 'Collector's Edition': ditmaal de honderd beste natuurfoto's uit de historie van het blad. Dat betekent smullen voor de liefhebbers, die het blad misschien wel vaker kopen voor de beelden dan voor de inhoud. De grote namen ontbreken niet, van Frans Lanting tot Chris Johns en Jim Brandenburg; topfotografen die een etmaaltje in het ijswater doorbrengen teneinde die ene ijsbeer te verrassen.
Bron: de Volkskrant.
Bron: de Volkskrant.
# posted by Jan-Edward : 06:48
|